zuurkool zoals je overgrootmoeder dat deed

Voor twee personen is een stevige witte kool echt teveel om in een keer op te eten dus ging ik aan de slag om  er potjes zuurkool van te bereiden.  Zo deed ik dat en lukte wonderwel met een heerlijke smaak als resultaat:

Schaaf of snijdt de witte kool of spitskool in fijne reepjes.  Voeg voor een halve kool een koffielepel zeezout toe.  Doe de kool reepjes in een kom.  Je moet ze nu kneden en kneuzen tot ze slap beginnen worden en hun sap loslaten.  De melkzuurbacteriën die overal aanwezig zijn in de lucht, maar ook op je huid gaan aan de slag met de kool.  Ze verteren de kool lichtjes voor en maken ze zurig, daarbij produceren ze ook koolzuurgas wat voor een optimale bewaring zorgt, tenminste als je de pot goed afsluit.  Voeg twee jeneverbessen toe, druk de kool goed aan zodat er geen lucht tussen zit.  Zorg ook steeds dat de pot goed gevuld is. 

(Voor ik begin te kneden giet ik een lepeltje melk in mijn handen en wrijf ze daarmee in.  Dit neemt geurtjes op van de zeep die je gebruikte om je handen te wassen.  Spoel daarna af onder koud water en droog je handen met wat keukenpapier.  Ik kan me voorstellen dat de melkzuurbacteriën op mijn vingertoppen dan helemaal in hun nopjes zijn en begin er op los te kneden en te wrijven.)

Het wachten wordt beloond na een tweetal weken, dan heb je al heerlijke zuurkool.  Hoe langer je hem laat staan hoe zuurder, ook de omgevingstemperatuur heeft een invloed op het verzuringsproces. 

Stoof nu een uitje aan en doe daarbij wat spekblokjes voeg de zuurkool toe en wat extra water.  Laat 10 tot 15 minuten zacht stoven.  Voeg op het laatste tofu wieners of gewone weense worstjes toe.   Serveer met gestoomde aardappelen en een lepeltje mosterd.  Geniet.