Sinds boer Tim een moestuin heeft, is zijn waardering voor de tomaat enorm gestegen. Vroeger vond hij het maar niks dat hij te pas en te onpas deze verlepte, naar-niks-smakende groente terugvond in zijn smoskes. Nu eet hij het als een stuk fruit, terwijl het sap over zijn lippen loopt. Eén van de groenten waar de biologische teelt een duidelijk smaakverschil geeft. Er zijn veel verschillende soorten van deze heerlijke groente: van de zoete kerstomaat, naar de sappige vleestomaat en alles ertussen.
Hoe oogsten?:
Je kan de tomaat net als de paprika en peper met stengel van de plant snijden. De meer ervaren oogster kan de vrucht ook met een draaibeweging van de plant trekken. Je kan daarbij zelf kiezen of je de stengel mee oogst of niet. Sommigen vinden dat het beter presenteert met het kroontje maar dat veranderd uiteraard niets aan de smaak. Wat wel iets veranderd aan de smaak is de kleur. Je oogst de tomaat het best als hij volledig is afgerijpt en rood (*) ziet. Je kan hem echter ook bij jou thuis op de vensterbank laten afrijpen: zelfs een groene tomaat wordt nog rood als je hem lang genoeg laat liggen. Zodra er een beetje roze blos op zit, duurt het nog 2 zonnige weken alvorens heel het tomaatje rood ziet (experiment november 2013, boerin Lies).(*) PAS OP: We hebben ook groen gestreepte, roze en oranje-rode tomaten waarbij het bovenste stuk oranje blijft. Moeilijk om de rijpheid hiervan op 't zicht te beoordelen. Als je zachtjes (!!!) aan de tomaat voelt, kan je de rijpheid beter beoordelen: ze moet zachtjes meegeven en niet als een harde steen aanvoelen.